Быў. Ёсць. Буду. - прысвячаецца Уладзiмiру Караткевiчу

Галоўная

Нараджэнне Венеры

За вокнамі дзень дагарае,

Знікае агнёў ракой.

І ты з карціны сплываеш

У змрочны, ціхі пакой.

Чужая, зусім чужая,

Ніколі не будзеш маёй.

Вочы твае і цела

Стварыў калісь Бацічэлі

Шмат стагоддзяў таму

На муку маю,

На муку.

На вечную ў сэрцы зіму.

1. Аўтограф - у 2-й папцы асаб. арх. пісьм. (аддз. рэдк. кн. і рукап. ЦНБ НАН РБ) [1957 г.?].

2. Упершыню - У кн.: Збор твораў: У 8 т. Т. 1. Вершы, паэмы.

3. Набор зроблены па тым жа выданні. С. 358.