Быў. Ёсць. Буду. - прысвячаецца Уладзiмiру Караткевiчу

Галоўная

Памяць

На чашніцкай зямлі бярозы і дубкі,

На чашніцкай зямлі - французскія штыкі.

Іржавых ядзер круглыя галовы

Ў разор выкідвае нарог суровы.

Тут сталі у дванаццатым сцяной,

Каб не прайшоў на поўнач Удзіно,

Салдат штыком і партызан сякерай

Тут затрымалі яраснага звера.

І спачываюць ад жыццёвых бур.

Тут быў уратаваны Пецярбург.

Палацы неўскія не запалалі,

Таму што тут крыві не шкадавалі.

Самаахвярна людзі збераглі

На гэтым полі - Марсавы палі,

Пахмурных сфінксаў, што ў тумане млеюць,

Юнацтва Пушкіна у ліпавых алеях,

Канаўкі Зімняй сонны супакой,

Палёт Пятра над гордаю ракой.

<< Папярэдні Наступны >>

1. Аўтограф - у 2-й папцы асаб. арх. пісьм. (аддз. рэдк. кн. і рукап. ЦНБ НАН РБ) [1960 г.?].

2. Упершыню - У кн.: Збор твораў: У 8 т. Т. 1. Вершы, паэмы.

3. Набор зроблены па тым жа выданні. С. 371, 372.

Галоўная | Біяграфія | Бібліятэка | Галерэя | Успаміны | Крытыка | Музей | Архіў | Гасцёўня |

© Музей Уладзіміра Караткевіча Мінскага ПТК электронікі