










|
Вакол хейнала
Яну Колтуну ІІ, самаму маладому тру-
бачу - "хейналісту" Вежы Марыяцкай
- Думае - герольды
- Ў барве й каронах?
- Рык фанфаронаў - ад суднага дня глухіх?..
- А тут проста трубы
- Чэшскай фірмы "Лігатона".
- А на калках вісяць кажухі.
- Бэлькам - шэсцьсот
- (Тут што праўда, то праўда)...
- Сведкі польскай, і нашай, і... іншай зары,
- Але тут... Тут спявае ціхутка радыё,
- І ў каморцы "тэлік" маленькі гарыць.
- Тут дзяжураць. Тут звон адбівае рупліва
- Ўсё, што з'елі, скахалі і прапілі...
- Ну вас... З вашым... туды...
- Рамантызмам саплівым.
- Вы, паэты ўлюбёнай маёй зямлі.
- Не прыполамі дам,
- Не дамаскай парфумай
- Пахнуць рукі "герольдаў" на гэтай "гары".
- Пахнуць яны жалезам, пылам і гумай,
- А ў сіх тых - часныком.
- (Ходзіць Кракавам грып.)
- Пахнуць добра баршчом, цёплым хлебам, цыбуляй,
- Як дзяды ў старожцы ці ў начлег на Дняпры...
- І мне добра.
- І шчыт Марыяцкі, як вулей,
- Над згасаючым Кракавам мёдам гарыць.
- Ў Яна Колтуна ані гербоў ні дукатаў
- (Як, між іншым, ва ўсіх "герольдаў" пяцёх),
- А звычайная,
- Такая сабе -
- Зарплата -
- Ад дзвюх тысяч злотых да чатырох.
|