










|
Мінашукальнікі
- Ты - археолагаў сучасных зброя,
- Ты - на зямлі ў балоце і ў вадзе
- Шукаеш гарады, глыбіні крыеш
- І проста на паселішчы вядзеш.
- Ты - нібы пуцяводная заранка,
- Вядзі, пакуль вушэй хапае й воч...
- Але замест вясёлкі і світання
- Як часта ты прыводзіш нас у ноч!
- Вядзеш табой - і вось, здаецца, радасць,
- Якая прывядзе цябе паўсюль,
- А рыць пачнуць - і вось іржа снарадаў,
- І міны йржа, і гнюсь руды ад куль!
- Жалезная уся, з метала,
- Ты хлусіш нам, шточасна, спакваля,
- Ваенным потам і смярдзючым палам
- Ушчэнт нашпігаваная зямля.
- І вые, як дурны, мінашукальнік
- І ўжо, як той шукальнік, галава!...
- О вый, зямля, о вый ад зброі пальнай,
- Аж покуль не навучышся спяваць!
|