










|
Наташы ў яе шэсцьдзесят
- Вакол нас шляхі і дарогі
- І пройма людзей ля двара...
- І ўсё ж такі перад богам
- Адны мы з табою, сястра.
- Нянька мая дарагая,
- Мой абаронца ў бядзе.
- Каменні няхай не трапляюць
- Пад ногі твае нідзе.
- Ні табе, ні тваім дзіцяткам
- Каб ніколі не быць у журбе...
- Ат, падумаеш, шэсць дзесяткаў -
- Яшчэ шэсць дзесяткаў табе.
- Сто год яшчэ хай дарогі
- Вядуць цябе на гару,
- Хай убачыш праўнукаў многіх,
- І хай любяць цябе, мой друг.
- Як жнівеньскі добры вецер
- На радасць усім жыві.
- Але ўсё ж мы адны на свеце
- Такой вось адной крыві.
- І калісьці - аж страшна расказваць -
- Воддаль парасцяў нашых жывых
- Сядзем недзе на прызбу разам
- І прыпомнім свой шлях векавы.
- Оршу ўспомнім, тую, зялёную,
- Бег крыніц ля Дняпра-ракі,
- І уральскія эшалоны,
- І ў цяплушках салдатаў палкі.
- Гэта - наша.
- Нашы дарогі.
- Тут з табою мы лёсу багі.
- Тут з табой мы адны перад богам,
- Сястрычка, мой друг дарагі.
|