Быў. Ёсць. Буду. - прысвячаецца Уладзiмiру Караткевiчу

Галоўная

* * *

На празрыста-блакітную роўнядзь мора,

Апускаецца сонца чырвоны жаўток.

Заўтра ўстане ён зноў

І ў імгненні сканання самога быцця

Ёсць імгненне жыцця, і імгненне смерці,

І імгненне веры ў вечнасць жыцця.

Я імгненне жыву, і памру на імгненне,

І у думцы і ў слове маім аджыву.

<< Папярэдні Наступны >>

1. Аўтограф - у 2-й папцы асаб. арх. пісьм. (аддз. рэдк. кн. і рукап. ЦНБ НАН РБ) [1982 - 1984 гг.?].

2. Упершыню - У кн.: Збор твораў: У 8 т. Т. 1. Вершы, паэмы.

3. Набор зроблены па тым жа выданні. С. 395.